Er zijn verschillende soorten gehoorschade

• tinnitus ofwel oorsuizen, waarbij je geluid hoort (bijvoorbeeld gepiep, gefluit of gebrom) dat niet afkomstig is van de omgeving maar dat in het oor zélf ontstaat. Het vervelendste van tinnitus is dat je dit geluid niet kunt uitzetten' in het ergste geval verdwijnt het nooit uit het oor .
• hyperacusis: een sterk verhoogde gevoeligheid van de oren voor (scherpe) geluiden, die hinderlijk hard klinken doordat de pijngrens voor hard geluid aanzienlijk lager ligt. In een gezond oor ligt die grens tussen de 130 en 140 decibel, maar bij mensen met hyperacusis kan dat teruglopen tot 80 à 90 decibel. Daardoor klinken geluiden die een gezond persoon ‘normaal’ vindt voor een hyperacusis-patiënt pijnlijk hard.
•  diplacusis, waarbij je met het linkeroor toonhoogtes anders waarneemt dan met het rechteroor; je interpreteert die tonen dan verkeerd. Bij langdurige blootstelling aan te hard geluid  en ook als je ouder wordt verslechtert in eerste instantie de waarneming van hoge tonen. Dit komt doordat in het slakkenhuis de meeste energie (de sterkste geluidstrillingen) vooraan in dit labyrinth binnenkomt; dat is precies de plek waar de haarcellen liggen die voor de verwerking van hoge tonen zorgen. De haarcellen die de lage tonen verwerken liggen dieper in het slakkenhuis en zijn daardoor beter beschermd tegen sterke trillingen. Het is dus niet zo dat de toonhoogte van het geluid dat gehoorschade veroorzaakt overeenkomt met het slechter horen van diezelfde tonen.
• distortie, waarbij je tijdelijk of blijvend geluiden vervormd waarneemt.
• Cocktail party-effect. een sterk verschillende gevoeligheid tussen het linker- en rechteroor, waardoor je in ruimtes met achtergrondgeluid specifieke geluiden moeilijk kunt onderscheiden. In het normale sociale verkeer kan dit heel lastig zijn, omdat het een stuk lastiger wordt om een gesprek goed te volgen.